یال کفتار

فرای بحث باور مذهبی اگر به کلام ونوع جهانبینی اولیاء وقدیسین 

نحل وفرق مختلف نظری بیندازید بی هر تعارف عرفی وناب ترین 

نگاه ها آن هم بامحور قرار دادن عمدی طبیعت که در فرآیند 

پیشرفت تکنولوژی بشری ثابت است واصطلاحا خدا دادی است

از بهرنبی اکرم (ص)مولانا علی(ع)و سیزده معصوم مابقی(سلام-

الله علیهم اجمعین)است.

علی بن ابیطالب(ع)متعلق به هزار وچهارصد واندی سال قبل 

حسب زیست ظاهری در جمع اعراب سامی نیا بکه مبارکه(مکه)

وبعدها مدینه منوره ودست آخر کوفه حوالی طاق کسری بعنوان 

مظهر اوج تمدن ایرانی وقت در مقابل رقیبی به نام روم ونقطه الصاق

 عراق عرب وعجم به یکدیگر تمثیل های که از بهر توضیح منظور

خود ارائه می دهد نه تحت تاثیر فقرمادی است که تالب باز کند

نا خواسته به چلو خورشت ومرکب راهوار ختم ضمنی گردد ونه

چون سران صنمه قریش(لعنت الله علیهم اجمعین)ضعف شخصیت

او را به اقرار ملازمت ابلیس(ابوبکر:ان لی شیطانا یعترینی)یا کم 

عقلی خود(لو لا علی لهلک عمر)و...کشاند.

وی هیچ اشاره به سنت های جاهلی قبل اسلام بعنوان تمثیل که

بوی قبول یا مدارای ضمنی آن رابدهد ندارد ودر یک کلام فارق

از تزویر مارقین و زر ناکسین ایضا زور قاسطین می زیست.

ایلیا(ع)(لقب حضرت درتورات) جهان بینی دارد معطوف به دقت 

در ذرات آفرینش و بازتعریف ضرورت ثنای الهی حسب مشاهده 

شگفتی های درون آن.

چه بسیار جانوران چهار پا چون گربه سبیل و یا مانند اسب یال 

دار یا حتی موش و دم اش که حسب آن تعادل  وحرکت خود را

تنظیم کنند.

اما در این میان بلندترین یال ها که از سرگذشته به دم ختم 

گردد از بهر کفتار است و حیدر کرار به ذکرآن عینا اشاره خود

می برد یا سوراخ گشاد بینی شتر و مهار ساربان که از داخل اش

گذرد و در صورت چموشی و لجام گسیختگی بد جور آزارش دهد

#ابو تراب