عجب شاه دوستی!؟

اکثر ملت دارای ولو سواد ابتدایی درایران این مطلب را نیک

می دانند که: از مشهور ترین اقدامات دهان پر کن و عوام 

فریبانه محمد رضا شاه ماجرای تقسیم اراضی نیز تشکیل

حزب رستاخیز بود که بواسطه آن بر دگراندیشان ومخالفان

هموطن خود توصیه کرد:تذکره گرفته از کشور خارج 

شوند و همین کنش ناپخته در کنار گفته:من نیز صدای

انقلاب شما را شنیدم در زمستان57ش تومار خاندان 

پهلوی را عمدا به هم پیچید و از مظاهر دیکتاتوری طرف

دربین افکار عمومی جهان معرفی شد.

پس پهلوی دوم عکس یزید بن معاویه که لشگر منتسب

به وی مانع خروج ایشان از حوالی کوفه به خارج گسترده

حکومت یزید یعنی سمت چین و روم یا شمال و سرزمین

وایکنگ ها گشت چنین حقی را برای مخالفان اش محفوظ 

می دانست.

حالا و بدین سبک این مردک(مهدی میر قادری دارد) چه

می گوید که از طرفی: حق با یزید بود و از دیگر سمت: من 

شاه دوست هستم!

واقعا که باید گفت:تو اگر سلطنت طلب می باشی بشین 

دوغ ات را بخور و به رضا بازی(اشاره به ربع پهلوی)مشغول

باش باز حداقل یک ذره آبرویی را که محمد رضا به نسبت

یزید اصلی وارژینال در افکار عمومی دارد بر بادنده.

شاه ایران اگر چنان قسی القلب بود که در هفده شهریور

پنجاه هفت همان بلاهایی را که شمر و خولی  برسر

حرم اهل بیت(علیهم السلام)آوردند و حتی سر کودک 

شیر خواهر را به نیزه کردند و تن زخمی نوجوان حسن مثنی

را عین گوشت قربانی برشتر بی  کجاوه از کوفه به سمت شام 

کشیدند انجام دهد ای بسا حکومتش بدان شکل ودربهمن

57ش فرو  نمی پاشید.

خدابیاموز سرلشگر قره باغی اگر عین عمر سعد بخاطر مشتی

گندم ری خون جلو چشم اش رامی گرفت حالا و در حاصل 

دومینو وار چرخه خشونت حتی امکان مرگ هزاران ایرانی 

چون نمونه مشابه افغانستان می رفت و اصلا نطفه تو منعقد

نمی شد که بخواهد از این دست  اراجیف را بر هم بافد.

خوب الاغ!اگر بقول تو شاهان پهلوی پیغمبر بودند یزید

که مومن به آیین ایشان نیست پس چرا سنگ اش را

به سینه می زنی!؟

اللهم احشر هو مع یزید