نه بر محسن رنانی3

اجتهاد مقوله و لفظی است که عکس فهم ناقص مثل محسن رنانی نه 

با بروز مثل سلسه صفویه بلکه از صدر اسلام و لحظه شهادت نبی-

اکرم(ص) بنا برسم خورانده شده  توسط عایشه وحفصه برسرزبان ها

افتاد. البته در نزد عامه و عمری ها  اما نحله علوی و خاصه بیشتر از 

دوره  امام رضا(ع)و با میدان دادن به مثل شلمغانی و...به بروز و 

اتکاء بدان مبادرت تام ورزیدند.

اما راستی چر این تفاوت پیش آمد؟ درسایه پاسخ ضمنا باز می توان 

فهمید که آن روایت عرضه شده عهد صفوی درباب ائمه(علیهم السلام)

که بقول استادشهریار:نه بشر توانم اش گفت نه خدا توانمش خواند

صحت دارد 

چون امام مثل نبی خاتم (ص) بردیگر اولیاء و صدیقین افضل است لذا 

در حضور ایشان نیازی به اجتهاد ورزی  غیر چهارده معصوم(علیهم السلام)

نبوده.ولی با بازشدن مدرسه علمی امام صادق(ع)و سپس در عهد

امام رئوف(ع)و بعد تا غیبت کبری حضرت صاحب الامر(عج)میدان و

چراغ سبز دادن به  مفسر محدث نیزفقیه شیعه اندریک شیب

فزاینده حسب شرایط زمانه اسارت عملی ابوالحسن رضا و جواد-

ائمه وعلنی عسگریین (علیهم السلام) هم  ناپدید شدن قهری 

امام زمان(عج) بواسطه گل سرسبد ایشان حضرت عبدالعظیم -

حسنی(ع) و...خواستند که خلع نبود ولی اعظم خدا گرفته شود.

لذا  بعدها هر زمان که شیعه توانی یافت به مقوله فقیه جماعت پناه 

برد نیز پروبال داد چنانکه آل بویه درحق شیخ الرئیس محترم-

بوعلی سینا سربداران شیخ خلیفه مازندانی و حسن جوری نیز 

صفویه بهاء الدین عاملی میر فندرسکی و...(رضوان الله علیهم-

اجمعین) لحاظ  کردند بر آمدی و چیز تازه شمردن چنین مقوله 

مقارن سلسه صفویه هم  به سند متن کامل قسمت های اول و

دوم مصاحبه ای نامبرده دراین باب کمال سطحی نگری است.