توکلت علی الحیدر

سریر مسند هر شاه جای آن قدمی است

که پای تو را روی سر لواء  دارد

غلام قنبر آقای عشق خرسندی است 

که بر  همه هرمان  یکی دوا  دارد

مقام حضرت شمس نور ایمانی  است

که بی سراج مشعشع بنا دارد

لطیف تر ز همین خط  چه در برما است

که لطف شامل تان اشتهاء دارد

سروده ام به نم افتاد و بارانی است

که بر سمانه عفت1  ابتلاء دارد

هوای وصل امیرش چو در سرها است

که مومنین گران را به  التجاء2 دارد

رسیده ام به ختام و دلی شیدا است

که با تپش اش ترس انتهاء دارد

1:نهایت گذشت

2.ریاضت

(سروده طلبه نجفی سعید حریری اصل.15جمادی الثانی 1446ق)

#یا-علی(ع)_مدد