استادم آسید مهدی مرعشی نجفی

 ابتدائی ترین چیزهای که از شادروان آیت الله سید مهدی مرعشی نجفی

آموختم همان تاکید بر جملات مولانا علی(ع)بود:

مرد را به ایمان بسنج و نه ایمان رابه مرد

یعنی حق مسلم مقدم بر هر چهره مثبت دیگری است الی الله و چهارده معصوم-

(علیهم السلام)

نیمه دوم دهه 70ش وقتی از ایشان جدا شده  و چند سالی مقیم قم المقدسه 

گشتم تازه متوجه شدم که بی تعارف یکی از مصادیق آن درس مهم البته خود

آسید مهدی بود!؟

وی با کلیت مفهوم موسیقی از نظر مذهبی مخالفت می کرد  و سر نحوه بروز

ناشیانه این مطلب عملا آب در آسیاب افراطیون دست راستی می ریخت که 

دنبال گمنام نگاه داشتن اش بودند و او رامقابل نفس نظام حاکم فرای همه

 تقسیم  بندی های جناحی وسلیقه ای اش جلوه می دادند.

باز وبرای نمونه اگر دو ویدئو فوق متن و ذیل آن  از زنده یادآیت الله سید حسن-

 ابطحی خراسانی به زبان فارسی و آسید مهدی مرعشی نجفی آذری را مقایسه

کنید فاش خواهید که در مورد نحوه و ضرورت کمک به نیازمندان  یا عکس اش

الویت دادن به زیارت و...بر آن اختلاف دارند.

اما اگر از حقیر بپرسید؟ حق در این مسئله  با مرحوم آقای ابطحی است.

شاید یک دعای فلان آقا در سفر چندم اش به مثلا مشهد مستجاب شود و

هزار جهیزیه زوج های ندار از خزانه غیب الهی تامین گردد. حالا من نوعی

اگر به بهانه دادن پول  یک جهاز فرد نیازمند  خودم را از فیض زیارتی که

 قطعا از شعائر مذهبی است و حد یقف شرعی ندارد محروم کنم یعنی چه!؟

این جز خزیدن افکار چپگرا ذیل عنوان مذهبی معنا نمی دهد و گپ زدنی

چنین هرگز در شان یک روحانی سنتی اصیل و غنی از سواد نباشد

روح هر دو سید جلیل  شاد

#هنر-موسیقی