ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
با رجوع به حدیث شریف کساء عیان می گردد که حسنین
(علیهما السلام)جد خویش راازرایحه خوش او باز شناختند
هرچند مستور و جلوس نموده ذیل کساء یمانی.
(اِنّی اَشَمُّ عِنْدَک راَّئِحَةً طَیبَةً کاَنَّها راَّئِحَةُ جَدّی رَسُولِ الله)
اصولا عرق آدمی حسب فعل و انفعالات شیمیایی نیز فیزیکی
او هر آینه حرارت و بوی خاص متفاوت تولید می کند.
مثلا زن و مرد هنگام شهوانی شدن بوی عرقی تند دارند
اما پس از آمیزش باهم نه و...
دراین میان یکی از زیبا و لطیف ترین عطر های تن متعلق به
اطفال خردسال هست.یعنی آمیخته از بوی شیرآرق بچه
و...که هر بزرگتری با شنیدنش به یاد ورو جک ها افتد
و لذا از رفتار تخاصم آمیز نسبت به طفل امتناء ورزد
ولو انسان دیوانه (غیراستفاده کننده از مخدر و مشروب)
مار کبری و گرگ بیابان
#معصومیت
دقیقا معلوم نمی کند حتی برای خود طرف که
او از روی زندگی رد شده یا بر عکس
منتها جهت شفافیت چند تا کار می شود کرد!
دنده عقب گرفت و خطر احتمال برخورد سپر
جلو ماشین عقبی را به عقب ماشین جلوی بر
جان خرید یا تخته گاز رفت و زیرلب گفت:
گور بابای گذشته
لاکن و این وسط می توان حتی زد کنار
نشست و یک دل سیر مبداء مقصد نیز
طی شده طریق را چک کرد ولو دور دور
و دست آخر به اینجا رسید که: ای دل
غافل اندر این جدال پیش آمده زمان
از همه سواری گرفته و اگر جای فکر کردن
به کجای کاری درچنین اندیشه بودی که
چقدر وقت برای جبران داری بهتر بود
پس یعنی نفس که می کشی هنوز امید
این هست که پا شده رد های چرخ نادیده
گرفتن ها را روفته و باری باز بروی
چون را ه تو را می خواند برای ادمه مسابقه
با مسیر لحظه ها و وجودت که سرجمع
می شود دوره و فرجه تو
نو بهار است درآن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
خواجه حافظ شیرازی
#تکفین
زیبایی ظاهر بلاشک به سمت زوال و نابودی می رود.چنین روندی
رادر مقاطع مختلف زندگی بسیاری از انسان های پیرامون خودمان
می بینیم.یعنی یک ایامی طرف تو دل برو است اما زمانی دیگرنه.
منتهاآدم های والا و خود ساخته تبصره چنین روند معمولی اند
که بقولی جزء جریان جبر تاریخ است.
مثلا خانمjulia hill
ایشان در زندگی خود جدا ازپیشه شان و در راستی آن به نماد
انسانیت و روشنفکری عرفی و راستین بدل شدند
چنین افرادی چون از ابتدا ذات صحیحی دارند زیبا و ملیح
زاده می شوند.درطول عمر نیز کلا نمکین بودن خویش را
حفظ می نمایند یعنی دست روزگار هم نمی تواند چنان جمالی
را از ریشه به نابودی کشاند هرچند و بلاشک اثر خود را در
حاشیه می گذارد.
اصلا مخلوقی که مطابق نظم و هارمونی هستی باشد از قبل
این جهان و دوره عالم ذر قشنگ است تا خود ابد.
طبق نص صریح زیارت منورعاشورا هم هرچیز ولو مادی
که به وی نسبت داده شود و تحت اختیارش باشد ملیح
و موزون می شود.
انسان خوب اثرانگشت واضح خداست حتی از نظرمادی
هوالحی لایموت