8شوال

بقیع در بند غربت گیر کرده

همه عشاق خود را پیر کرده

شبانگاهان بدون تک چراغی

به عالم  برده نور و دیر کرده

ببین هر سفته را تقریر کرده

زده آتش به جان زنجیر کرده

یقینا کی شود از آن نگوییم

که دیگر اشتها را سیر کرده

(سروده طلبه سعید حریری اصل 7شوال1446)

#روز-جهانی-بقیع

به منطق عایشه

(به جهت 7صفرالاحزان شهادت حضرت سبط اکبر حسن المجتبی(ع))

مانور عامه مذهبان روی جریان بیعت رضوان وآیه:إِذ یُبایِعُونَک‌َ تَحت‌َ الشَّجَرَةِ

18سوره فتح بهر تطهیر صنمه قریش را شاید  بدانید.خوب امام حسن(ع)

هم مطابق روایات صحیح سند شیعی و جماعت بکری جزء ایشان است.

در حدیث شریف نبوی (ص)می خوانیم که بین محراب و منبر من روضه -

ای از رواق های جنت است.روضه شریف نبوی(ص)مورد قبول اکثریت

مسلمانان ولو ظاهری هم مکان بهشتی است.

بعد از شهادت امام حسن(ع) عایشه ملعونه مانع دفن حضرتش که 

رضوانی بلاشک مطابق متد عمریه در باب آیه قرآن فوق مطلب است به

جوار جد مادری اش شد(اگربه محل قبر ابوبکر و عمر درهمان  حاشیه

دقیق شوید تنها  جای باقیمانده برای مقبره احتمالی حسن(ع)قطعا 

سمتی از مزار شریف نبوی (ص)قرار می گرفت که داخل روضه است

(بین مزجع شریف خاتم(ص) ومنبرش) پس خود قضاوت کنید که 

جهنمی کیست

#حمیرا(معنی :خر کوچک)

از دو حال خارج نیست!؟

سیاه و سفید عمامه  رنگ خون را یا شدید بازتاب می دهد و یا در خود

محو می کند تا دیده ها به عمق صبر هم برخروشیدن و افشاگری

 صاحب اش نسبت به عاملان ظلم درحق او واقف باشد.

اینها شاید امروز و بهر سادات و غیرآن بین روحانیت شیعه تقسیم 

گشته حالت اختصاصی دارند اما به کنار سبز و زرد شان مرسوم 

صدر اسلام و جزء البسه رسول واپسین مدنی(ص)و مولاناعلی (ع)

بودند که عین همین حالت رادارند.

اما هیچ کجا نقل نشده که مثلا عمامه نارنجی قهوه ای توسط معصوم

(ع)استفاده مقطعی شده باشد

می دانید چرا؟ چون و به زبان ساده قیام و قعودش یا همان حالت 

تدافعی و تهاجمی را بروز نمی دهد وتکلیف را مشخص نمی کند.

الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ إِمَامَانِ قَاما أَوْ قَعَدا 

(حسنین(علیهما السلام)امام اند چه نشسته

باشند وچه درحالت قیام قرار گیرند)

#اسلام-راستین

عیدسعیدفطر

رفیق! وقت خدا حافظی رسیده است؟ اما حالا که به پست سر

نگاه می کنم و ایامی را که با هم طی کردیم و انداز از همه رنج

و تلخی های  بخشیده ات چون تشنگی و ضعف  فقط یک خاطره

شیرین رد پای خود را بر وجودم نهاده و ایضا چنان حس سبکی اش

بخشیده که نیک و ملموس پرواز را لمس می کنم آن هم برآسمان

پاک مملو از ابرهای سفید یک دست و البته با شکلک های تفسیری

متفاوت به قامت خیالم که  نهایتا سوق ام می دهد تا طوف حرم 

دوست:لبیک لا شریک لک لبیک