احراق بیت

(ایام احراق الدار در ابتدای ربیع الاول بر محبان حضرت مادر(س) تسلیت)

بر گذر روزگارغبطه مخور هوشیار...کین همه برگ خزان جمله به احیاء رسد

ساعتی  از وقت حشر نوبت تابنده نشر...آدم خاکی شده بر سر سودا رسد

غافل از این نیستم قبر و عقابش حق اند...لیک ولایت مدار حتم به اولا رسد

گرد علی گرد و گو باز براین صوت خوش...رفض عدو  تو  برگنبد مینا رسد

کین خود آن یادگار مانده در انجام کار...رسته از ناکثان جانب آقا رسد

بوی تفضل بنا است می شنوی هوشیار...مرد برائت یقین بر عدنش1 پا رسد

آنکه جلو ماند و بود جوشن او بی زوار...روز احد درنرفت چون که به اعلاء رسد

بز به کدامین سبب آخته صخره ها است...لعنتی بی شرف زود به آنجا رسد2

ختم رسل را گرفت حلقه جهال3 سخت...رزم فتا4 پیشگان لیک به غوغا رسد

نقره رکاب و نگین از قبل اعظمی5...دست سلیمان کجا جانب بالا رسد6

سروده طلبه سعیدحریری اصل ربیع الاول1444قمری

1.بهشت عدن 2.عمر خطاب:فرار کردم از غزوه احد مانند بز کوهی

3.مشرکان مکه درغزوه احد

4.لافتی الی علی لاسیف الی ذوالفقار

5.انگشترساخته دست خدا یعنی تمثیل شاعرانه ازمقام علی عالی اعلاء(ع)

6.دست حضرت سلیمان باهمه شرف هرگزلیاقت پوشیدن جواهرخدایی ندارد

اللّهُمَّ العَنهُما وَ أتباعَهُما وَ أولیاءَهُما وَ أشیاعَهُما

وَ مُحِبّیهِما فَقَد أخرَبا بَیتَ النُّبُوَّة

تعارض های قرآن 1

از اینجا هم می توان به ذی شعور بودن گوینده قرآن کریم و

راستی درانتساب لفظ جلاله الله به ایشان پی بردکه عمدا در

متن آیات تعارض هایی را به کلام خود داخل کرده اندر ظاهر

قصه فرد محقق را اگر بر معنی واقعی کلمه روشنفکرنباشد

بدین جای بد می رساند:سر و ته این دین به هم نمی خواند.

اما همه آن پارادوکس  ظاهری تنها در یکی از73مذهب مدعی

اسلام یعنی تشیع پاسخ داده شده و درحقیقت عمدا چون

پاس گلی از ناحیه خدا به سمت عقل های سلیم عنایت

گشته است تابه اهل اشهد ان علیا ولی الله تشرف یابند و

ازآن جمله اینکه::بر آیاتی مومنان را ازتوهین به بت های

مشرکین باز داشته(سوره انعام آیه108)و دردیگر قسمت

همین الفاظ درشت را نثار علماء یهود(سوره جمعه آیه5)

نیز ابولهب (سوره مسد آیه یک)یعنی زیرمجموعه دین 

حنیف ابراهیمی و خویشان احمد هاشمی(ص)روآ داشته

 است...

امادرنگاه و تفسیرشیعه موضعی که درحق بت های

جاهلی بنا گردیده یک تاکتیک مقطعی بیشتر نبود

که اولیاء مسلم خدا محمد(ص) اندربعد فتح مکه و

بر انداختن بت ها با عصای مبارک و علی(ع)به مثل

کنایه  دعای صنمه قریش و...تاریخ انقضاء آن را اعلام

از بهر زمانه خود نمود و اما بحث فحش دادن به طبقه

رهبان جهود نیزبیزاری از مثل ابولهب و زن اش وجه

اصول عقیده را تشکیل داده و غیرقابل تغییرهست

الی یوم القیامه.

 پس سکوت دراین قسم ازسر مصلحت را هرگزنباید

مترادف انقضاء چنان فرایض مسلم و البته اکرمی دانست.