بازگشت به تنظیمات کارخانه!؟

گاهی وقت ها که کلاف زندگی رودستمان می ماند و احساس بیچارگی

به پیشواز افسردگی ضمنی اش هم می فرستد با خود می گوییم :

کاش دگمه بازگشت به تنظیمات کارخانه درمورد حیات خودم هم 

امکان داشت اما صد حیف و با این خیالات تو گویی شعله های آن

فسردگی که قبلا گفتم علو می گیرد و فزون تراز قبل می شود.

اینجاست که لاجرم به اختتام تلخ مرگ رهنمون می شویم وآه از

نهاد بر می آریم که :دارم پیر می شوم.

ولی راه چاره چیست!؟خیلی که روی این مقطع ووضع دقیق شوی

شاید باور مندی به تفکیک جسم و روح و اصلا اعتقاد به متافیزیک 

کمک کننده افتد.هر چند کارل مارکس افیون توده اش داند...

من یک تنی دارم که جنگ هرمون جنس کرومزوم و...اش روبه

فنا می برد و هرگز قابل مقایسه با بچگی هایم نیستم

اما روحی هم دراین میانه هست که خیلی سهل وممکن ترمی باشد

تا با آن دوران ابتدائی حیات تقارن مجدد یابد.

بچه ها از زندگی حالشان با هر سرنوشت و برنامه کلی لذت ممتد 

می برند:مثلا اگر به بزرگسال بگویید: برو یک پاک کن مداد بخر

صرفا به کارایی موردی اش فکرمی کند امابچه از عطر و طرح

آن هم نسیب برده بر انرژی مثبت وجود خود می افزاید.

بچه ها خیلی هم آب بازی را دوست دارند!آخر می دانید چرا!؟

چون عالم سیالات ضد حالت رکودی است که افسردگی می زاید...

امام علی(ع):هر وقت دلتنگ شدی به آب روان نگاه کن

آری آری زندگی زیباست

#شادمان

ایستگاه شادمان!؟

نوشته بود:تو یکی خفه و ساکت ! که می خواهی هرچه ولو ایستگاه

شادمان دراین مملکت است به عزا خانه تبدیل کنی...

اصلا می دانی چقدرازملت افسردگی گرفتند و مشکل عصبی دارند حالا

 حی برچسب بزن: شعائر حسینی حی الی العزاء و...

الهی به حق همان حسین مظلوم حلوای خودت را بخوریم  و راحت بشویم.

ماکه از دست امثال توجوانی نکردیم حداقل این آخر عمری نفسی بکشیم.

آن خدا بیامرز(محمدرضاشاه)که رفت بچه بودیم اما الان هم هیچ گوهی 

نیستم دیگه...

عرض شد:مترو شادمان پنج راه ورودی بیشترندارد

یا اینکه پای پیاده واردش شدی پس عوامی و با تو حرفی ندارم

یانه اندر نواب و دانشگاه شریف(خط دو) نیزهم دکترحبیب الله و توحید

(خط چهار)به سمت این جایگاه نزول اجلال کرده اید :

شادی که تو می گویی بی تعارف و توهین خرکیفی است که درحسرت همه 

نداشته ها اسکول فرض شدن مالیدن بسیاران و نیز کردن خشک و خالی

چنان اش تهی و هیچکس گردی که پیش همه شان  به عربی رقصیدن 

رضایت  دهی من باب دهن  کجی به من نوعی که سب همه گرفتاری هایت

شناخته ای و فی مابین بسیاری همرنگ غیرهمدل تنها گناهم این است 

نیک و باز فهمیده ام:

شادی با مسما زاده غمی  هست مربا که نه از بهر بقال سرکوچه بلکه 

کسی اقامه می گردد که بقول زیارت جامعه کبیره:

طاطا کل شریفا به شرفکم