معلم مدارا

عهد صفوی اصلا خواستگاه حضرت شیخ صفی (رحمت الله علیه) آذربایجان

با مفهوم عاشق های تار بدستی آمیخته که وجه دیگر و دیرینه  تر آن

را به تنبور زنان آیین یارسان کرمانشاه شاهدیم.

ملایان شیعی در دوره سیطره شاه اسماعیل و عباس(رضوان الله علیهما)

هم به سه گروه صرفا سنتی بی وجه روشنفکری باز روشنفکران مذهبی 

با آراء خاص مثل صدرالدین شیرازی(معاد غیرجسمانی وحدت وجود و...)

تقسیم شدند. اما توجه شاهان صفوی سمت جبل عامل لبنان و دعوت از

فرزانه ای چون حضرت شیخ بهاء(ره)چنانکه برخی رسانه های اپوزسیون 

تبلیغ می کنند ورود روحانیت شیعی به کارزار ایران زمین نیست. بلکه

باز خواهی تیز هوشانه هوای تازه و نوع نگاه روشنفکری عرفی بود که 

عملا جلو ملیتاریزه وبسته شدن فضای اجتماعی ایضا حوزه  را می گرفت.

بله اگر نبود شیخ بهایی چه بسیار رامنه جلفا که با فتوای جزم اندیشان

اصفهان به هرباران خدا نجاستشان سرایت کرده نیز جای گوشه نشینی 

و تبعید نویسنده اسفار در دهانت قم لابد می کشتند اش.

یعنی میراث و متدد مهم حضرت بهاء الدین عاملی در تحمل حد اکثری 

مخالف است. چرا که گاه در بین ایشان و به عهد صفوی افراد پاک نفس

و کمترشیشه خرده دار چون عباس توفارقانی هم بودند که به خطا رقیب 

آخوند جماعت معرفی شده و از آنجا مسئله موسیقی که امری اختلافی 

بین علمای امامیه هست حالت یک تهدید جدی تبلیغ شد و عوام محب

آل الله (علیهم السلام)را ضدش تحریک کلی نمودند.

#مسیح