من مرد موسیقی نیستم

هر نت و زخمه که بهر بروز آن زده می شود تو گویی دریچه ای است 

که خیال آدمی را به آن واحد روی هزار و یک مفهوم مجرد باز می کند

نقاشی هم ایضا همین گونه عمل کرده در شکل مفهومی اش شاید 

چند خط ظاهرا ساده وسیاه قلم کج وموج در منظر بیننده عام از مورچه

تا خود فیل (کنایه از تفاوت زاویه نگاه آدمی زاده) تعبیر گردد.

(بادقت درمحیط خود متوجه خواهیگشت  کسانی با تجربه شکست 

عشقی متناوب موسیقی گوش می دهند!؟آنها نمی توانند واقعیت موجود

را قبول کنند در ذهن خود روی لحظات مجلس خواستگاری و...متوقف شده اند

و موسیقی مدام  تخیل کاذب یا بهتر است بگویم مقدمه جنون را تحریک کند)

ولی تشیع با داعیه :این مذهب رشد و غنا است (کلام شریف مولانا علی(ع))

باور دارد که:زندگی خود اگر به پندار خدا ناباوران و آتئیست جماعت خیالی

 باشد رویایی شدن حاد و مدام در بطن آن به تکامل  نینجامیده تکوینی 

قهقرایی را لابد فریاد گراست.

اینگونه روحانیت سنتی و جمهور فقیهان سلف(رضوان الله علیهم) که 

خصلت کتوم  ودقت ویژه جزء لاینفک شان به گاه کنکاش پیرامون مسئله

قبل صدور فتوا است اصطلاحا از زیرش در رفته حکم به حرام بودن 

آن داده اند.منتها با اقرار ضمنی ستون فقراتی بودن نظر اهل خبره

بدین باب ایضا ابهاماتی که در تواریخ صحیح رسیده پیرامون آن

وجود دارد(سوره جمعه آیه11ترکوک قائما...)همینطورجواز به استفاده

از برخی سازها مثل:دمام نی انبان و...به شعائر مقدس حسینی که 

تحریک کننده تخیل نیست و طبق سنت شریف نبوی (ص)در صدر اسلام

و جنگ ها جهت تقویت روحیه مجاهدان راه خدا مرسوم بوده عمل کردند.

فئه ای هم چون حکیم فیض کاشانی حاج شیخ حسینعلی منتظری و...

(رضوان الله علیهم) برخویش دیده اند که به تمیز محتوایی موسیقی عکس

 مفهومی و کلی رضایت دهند چنانکه درباب فقیه عالیقدر حضرت آیت الله-

 سید علی حسینی سیستانی(دامت برکاته)شاهدیم مثلا پیانو راحرام دانند

ولی گیتار که  طبق  منهج برخی از مجتهدان رد شده مجاز شمرده اند.

پس در تشبیه می توان وادی موسیقی را به یک میدان مین در مناطق 

جنگی مشابه دانست!!گروهی با هراس جان اصلا سمت اش نروند باز

 جماعتی با ضرورت ملی یا عقیدتی سد شکنی اش را برخویش فرض 

شمرده اند.

و اما این یعنی در آوردن تصنیف و اثری خدا پسندانه از کوره داغ و پر-

مخاطره اش کار هر کسی نیست و یک نمونه اش این حقیر که بعد چند

صباحی  نوازندگی گیتار بدان رسیدم.موسیقی را کلا حرام نمی دانم و چنانکه

صفحات مجازی حقیر مملو از آن است هر اثر جدید والبته از هنرمندان صاحب مرام و

 سابقه را می شنوم وحتی نشر می دهم ولی اینکه جرعت ورود خود بدین عرصه سخت

 را حسب داشتن سواد  مقدماتی آن یابم انشاء الله هرگز .عفا(ببخشید)

#خاطره-شد

معلم مدارا

عهد صفوی اصلا خواستگاه حضرت شیخ صفی (رحمت الله علیه) آذربایجان

با مفهوم عاشق های تار بدستی آمیخته که وجه دیگر و دیرینه  تر آن

را به تنبور زنان آیین یارسان کرمانشاه شاهدیم.

ملایان شیعی در دوره سیطره شاه اسماعیل و عباس(رضوان الله علیهما)

هم به سه گروه صرفا سنتی بی وجه روشنفکری باز روشنفکران مذهبی 

با آراء خاص مثل صدرالدین شیرازی(معاد غیرجسمانی وحدت وجود و...)

تقسیم شدند. اما توجه شاهان صفوی سمت جبل عامل لبنان و دعوت از

فرزانه ای چون حضرت شیخ بهاء(ره)چنانکه برخی رسانه های اپوزسیون 

تبلیغ می کنند ورود روحانیت شیعی به کارزار ایران زمین نیست. بلکه

باز خواهی تیز هوشانه هوای تازه و نوع نگاه روشنفکری عرفی بود که 

عملا جلو ملیتاریزه وبسته شدن فضای اجتماعی ایضا حوزه  را می گرفت.

بله اگر نبود شیخ بهایی چه بسیار رامنه جلفا که با فتوای جزم اندیشان

اصفهان به هرباران خدا نجاستشان سرایت کرده نیز جای گوشه نشینی 

و تبعید نویسنده اسفار در دهانت قم لابد می کشتند اش.

یعنی میراث و متدد مهم حضرت بهاء الدین عاملی در تحمل حد اکثری 

مخالف است. چرا که گاه در بین ایشان و به عهد صفوی افراد پاک نفس

و کمترشیشه خرده دار چون عباس توفارقانی هم بودند که به خطا رقیب 

آخوند جماعت معرفی شده و از آنجا مسئله موسیقی که امری اختلافی 

بین علمای امامیه هست حالت یک تهدید جدی تبلیغ شد و عوام محب

آل الله (علیهم السلام)را ضدش تحریک کلی نمودند.

#مسیح