بزرگ زندان آدمی

انسان از دیرباز تاریخ اش سه راه ظاهرا مجرد از هم جهت فلاح و بهروزی خود 

می بیند.اول کام جویی بواسطه شهوت و هوای نفس.دوم امتداد تجربه  و سنن

گذشتگان .سوم پی گیری دستورالعمل های عقل خودش یا آیین و مسلکی.

کلاس های آکادمیک که خواستگاه روشنفکران انتل لکتوئل اند نیز هرگز 

باوجود خواندن درس های زیاد این سه میله اصلی سلول  رشد بشر را درهم 

نشکسته است بلکه برعکس در بدوی ترین جوامع چون شبه جزیره عربستان

وقتی به این مهم که رسالت روشنفکری راستین و عرفی است دست آزیده

شد حماسه صدر اسلام و نشر آن در جهان به وقوع پیوست.

خلافت سه گانه برآمده از کودتای سقیفه اما هر چه کوشید تا این مصادیق 

تمثیلی بت و صنمه های قریش را دوباره سر پا کند و در دوره اولی و دومی 

بواسطه نفی نقل حدیث شریف نبوی (ص) رواج عادات دینی و تعصب به

 سنت های گذشته را سبب گشت سومی با وجود دعواهای ظاهریش به

مقابل امثال عایشه مشترکا با او ویروس حب جاه و مال دنیا را نشر دادند

چنانکه حتی حاتم بخشی مولانا علی(ع) در حفر جاه وقفی را بازجویی انگشتر

افتاده عثمان بدان قبل از لایروبی اش توسط پسر ابوطالب(ع) جلوه دادند.

با چنان پیش آمدها وضعی سرباز راستین اسلام اولیه بی هر محابا و محاسبه

سیاسی پنج سال خلافت اش را در درگیری با زر وزور وتزویر مجرد و متبلور

به قامت بعضی صحابه نمایان نبی اکرم(ص)صرف کرد تا پروژه استحاله 

دین هرگز فرجام کامل نیابد و هر آن عاقلی  ولو گرفتار سنت معاویه را 

هر آینه بواسطه وجدانش تحریک کند سمت خیر و صلاح

#مقدمه-طالقانی-بر-نهج-البلاغه

شاه لافتی

همه ابشار بشر و فرزندان آدم (ع) درمعرض نقص جسم و روحی

حاصل از گذشت سالیان و حوادث تلخ خلال اش هستند الا چهارده

نور مقدس (علیهم السلام)

یکجا سخن از زخم سطحی یا تنگ شدن خلق مقطعی است و گرفتاری

به آن هرگز مترادف ضعف بنیادین درجسم و شخصیت طرف نیست

و مطابق روایات صحیح و اقوال درست از زندگی آن انوار مقدسه

(علیهم السلام) ایشان نیز طعم چنان چیزهایی را در زندگی مادی 

و این جهانی چشیده اند .اما نبود یک عضو بدن یا گرفتارشدن به

حزیان و فراموشی هرگز.پس وقتی مثل عمر خطابی  خطاب به نبی-

 اکرم (ص)می گوید:ان رجل لیحجر دیوانگی خودش را جار زده و بس

باز اندر فعالیت فردی و اجتماعی هر غیرمعصومی در حال شکستن

رکود سابق خویش یا در جا زدن اندر آن همچنین عدول و سقوط 

نسبت به موضع سابق خویش در مورد مذکور است.ولی حضرت زهرا

پیامبر ائمه دوازده گانه(سلام الله علیهم اجمعین) اندر نهایت درجه

موفقیت البته حسب درک شرایط زمان و مکان جا خوش کرده اند.

هیچ جنگجویی در تاریخ مثل مولانا علی(ع) نداریم که بعد بیست 

و چند سال خانه نشینی و حرکت جسمانی سمت پیری در شیوه نبرد و

عمق جسارت و سلحشوری اش میان قبل کودتای سقیفه و امثال بدر

و حنین با بعد آن یعنی دوره جمل صفین و نهروان تفاوتی نباشد.

#صل-الله-علیک-یا-ابوالحسن