تمایز ابراهیمی!؟

اگر دقتی به تاریخ ادیان غیرابراهیمی داشته باشید بارز نکته 

و اوج شاهکار مومنانه آیا جز به مسلخ کشیدن کودک و پاره تن

فرد به پیشگاه رهبان آن مذاهب و باداعیه بلند گذر از جهان 

مادی به دنیای دیگراست.بخش جالب مومیایی های مصر هم

امروز بیشتر از فراعنه و سازه های طلایی سفالی و...اطرافشان

در موضع خاصی اندر اهرام کودکان موم اندود شده و در لایه ها

پیچیده اند که گاهی تا سالها حتی در تشخیص جنسیت شان

اشتباه می شد و امروزه به مدد تکنولوژی اشعه ایکس و...

از روی شکل باسن باز شناخته می شوند.

خوب ابراهیم(ع)در جایگاه پدر ایمان با قصه قربانی نمودن

اسماعیل(ع) این نقص و خلع را به خوبی جبران کرد و به ماجرای

یکی از اولاد سامی اش یحیی(ع) پسر زکریای نبی مهر ختم 

روی آن زد  الی در جنبه شعائری قصه!؟

یعنی فرای نفس کودک کشی از سر عقیده این سبک خاص

قربانی کردن با رسوم و شعائری ویژه هرگز درمورد اسماعیل

ذبیح الله و یحیی پیغمبر مندائیان صائبی سابقه نداردولی

امام حسین(ع) دراوج و گرماگرم واقعه عاشوربه فکر جبران 

چنان خلع ای هم هست. آن گاه که خون طفل رضی(ع)(عکس

علی اصغر شش ماهه بیش از یک مشت نیست) رابه هوا پرتاب

نموده  وذره ای به  سمت زمین باز نگشت.

(ثارالله(ع)گاه پرتاب خون فرزند تازه زاده اهل حرم اش طبق

مقتل عمامه سحاب پیغمبر(ص) برسر و قائم روی شتر بود. در

چنان فاصله طبق موازین علمی رایج تنها مردی بالغ غیرمسن 

داری بهترین کشش ارتجاعی به  موچ و ساعد دست می تواند 

چنین کاری انجام دهد.

چیزی که حتی قهرمان تنیس رافاعل نادال   و... را یارای اش نیست)

#السلام-الی-دماء-السائلات

عوام مذهبی

پرسیده اند:آیا فرد ارمنی یهودی زرتشتی یا مندایی عوام که خیال می کند 

دین او آخرین شریعت نازل شده الهی است در نهایت کار وعالم آخرت ساکن

جهنم خواهد شد؟ درباره عوام مذهب اهل خلاف عمری چه!؟

در جواب:خلقت هستی یعنی ما سواء الله در باور شیعه سنتی از چهارده-

معصوم(علیهم السلام)) آغاز شده که ابتدا ساکن طاق عرش خدابودند.

بحث عالم ذر نیز اندر زیر مجموعه هم ایشان است.یعنی خلقت به دو 

وجه ناری ونوری تقسیم شده که افضل نوریان آل الله (علیهم السلام)

واکبرناریان غاصبان حق مسلم خلافت امام علی(ع) و دررتبه پایین تر

شیطان معروف جنی است.

در حدیث شریف از امام عصر(عج)بحارالانوارجلد53صفحه2و3آمده که:

اللهم شیعتُنا منا، خلقوا من فاضل طینتنا وَعُجِنُوا من مَاء عَذب وَلایَتنا

بازنقل از معصوم(ع)است که شیعه راستین وخالص یافتن مقوله سختی

است وحتی مظاهر آن چون مقدس اردبیلی وسید حسین بروجردی 

(رضوان الله علیهما)حسب تقوااز بکار بردن چنین پیشوندی برخود

فرار می نمودند وبیشتراز لفظ محب اهل بیت(علیهم السلام)استفاده

کردندکه رتبه دون شیعه گری حقیقی است وحتی یک ارمنی ومندائی

نه متخاصم با زوات مقدسه(علیهم السلام)می تواند که ازایشان باشد

اماسنی عوام چون تابع ائمه گمراهی ودشمن چهارده معصوم(علیهم-

السلام)هست اگر داعیه آن داشته باشد هم باز پوچ وبی فایده است

وقتی در حدیث صحیح آمده:هل الدّین الّا الحبّ و البغض

بهترین تفسیر آن می شود محبت به اولیاء حقیقی عین فوت کوزه گری

است ونبودش یاعمل خلاف آن کل داعیه دین داری رابرباددهد.

محبت یا حداقل عدم بغض علوی ارمنی مندائی و...عوام به علی(ع)

در نهایت او رااز جهنم خلاص خواهد کرد هر چند بصورت مقطعی

ومن باب ایجاد پاکی وچشیدن جزاء داخل اش شود.

اماعمری عوام وعالم کلا دوزخی اند چون خلقتشان ناری است.منتها

وبنا برتبصره برداشت شده ازمثل آیه8سوره عنکبوت مومن وظیفه

انسانی وعرفی دارد با پیروان سقیفه غیرتکفیری عوام نیز کفار غیر

حربی از در سلم وعدم ستیز دنیایی صرف در آید و بس.

#علی-خیر-البشر