اخلاص وحید

در آستانه ورودی حرم دقیقا کنار کفشداری و جایی که محافظ های فلزی

بزرگ را مملو از پلاستیک حسب گذاشتن کفش زوار نهاده اند آیت الله-

العظمی وحید خراسانی(دامت برکاته)در حال خروج از درس مسجد اعظم

بود و پیرزنی زائر برعکس درحین ورود.

آن بانو از پوشش و وجناتش معلوم بود از روستاهای شمال است و حسب

شالیکاری ایضا شدت گرفتن روماتیسم پا حتی نمی توانست کاملا ایستاده 

و کیسه مخصوص پاپوش خودرا از آنجا بردارد.

پسر شیخ حسین وحید هم دنبال جفت کردن کفش پدرش و کمک به وی

از بهر پوشیدن آن بود که دیدم پیرمرد یک کیسه برداشت و به آن زن

داد پشت بندش چندین بچه مدرسه ابتدایی بصورت جمعی آمدند باز

آقا همین کار رابرای همه شان تکرار کرد.

ولی تا معلم آنها رسید دست کشید!؟چون به بهانه علم آموزی به شاگردان

دادن نظم و...اعمال سلیقه کرده حرف های جناحی در سیاست می زد

(افراطیون جناح راست)

بله انسان در هر جایگاهی به قبال ضعیف و مستضعف مسئول است و بس.

#نظر-کرده

بی بی معصومه(س)

بارگاه ملک پاسبان بنت باب الحوائج حضرت فاطمه معصومه(س)

عکاس سعید حریری اصل.بهار1402ش

#قم-المقدسه

مبرقع

پس لرزه های مرگ روی سر اطرافیان میت هماره سنگینی

خواهد کرد و اگر قرابت عقلی و سنی مانده و رفته مثلا

همسران فرزند و والدین درمیان باشد فرصت کمی  را در

اختیار نفردوم خواهد گذاشت از بهر زندگی  مستقل او.

داغ عزیز دیده مدام در خیال اش سیرمی کند و چون 

نمی تواند که وجود طرف  رابه حال آورد خود در گذشته 

مربوط به مرحوم سفر  نموده مدام خاطرات ایشان را ذکر 

کرده و یادگارهایش را رج می زند .حتی در این راستا

دست به کنکاش می آلاید هرچند فعل او دردید دیگران-

اش وسواس حساسیت و...لقب گیرد.

اما سنگ های غالبا سیاه و سفید قبرستان بیشتر از

آنکه بر جنازه زیرخود فشار آورند با هربار زیارت اهل

قبور مجموعه این ذهنیت های کاذب را شسته وطرف

زنده قصه لاجرم احساس سبکی از فشار مذکور می کند.

چون زیست درلحظه به وی تلقین گشته

اما مرقد مومن مثل سید عالم شهید و...

جدا از این بخشیدن واقع بینی ترس چنان شیرفهم 

شدن آنی و افتادن دوزاری طرف را می گیرد و  وحی سان

به قلب اش ندا می دهد که:

ما زبالاییم و بالا می رویم

#چهل-اختران

بالا نشین ها

پرواز رابرای پرهیزش از زمین و لبریزی بسترآسمان

هم لکنت اندازی ماندن دراین میانه به حیرانی 

فرای یکی جیران دوست می دارم که حتی بدین آبی 

بی کران و نهایت نا ممکن  حرفی از طاقچه بالای 

گذاشته و عقده دل برداشته نمی زند.

خنک نسیمی دارد بی بدلیل و خنیاگر حالی مکرر

که اما هرگز فردای بدمستی اش نیست و حتی

موقعی که پس از بوقی لاجرم برزمین نشسته باشی

رشیدشق و رق می بردت و لو به ناکجا آباد

پس دریا را به رنگ خود خواسته و از هر چه

خشکی اگرجنس  جاری آب و فرار بخار باشی میکشد

آن سو که حقیقت اش درآستانه خویش است

و این چرخه دل انگیز حتی باری خاک ر ا به فشلی

کشانده بر واحه ای می نماید ازجنس بالا که 

ایضا و باید گذراندش من باب تکمله خالصی

ومحض رضای هرچه عطر نرگسی. آنها که خلاء

خلیدن درآغوش خاطره خوش را یادآورمی شوند 

حتی به بسترحجم سیاه سوخته ای چون زمین

الا و باری درهمه ارض و سماء یک نقطه اما

به عنوان سنگ بنای تاکید و سوال ایضا تعجب

و...باقی است که درطف افلاکی اش به سان

قطره مکررو موج مدور می توان به سواد تکیده

و ساحل تنیده باری درتند سیررحمت نازل شده

 برآن  خود را شست و هم آراست چنانکه نم  

اشک و یم مشک عامرا  اعلاء کند و رشک هفتم

آسمان نشینان را نیزبرانگیزد

السلام الی ساکن کربلا

#فیروزه-فام

خانه دوست کجا است!؟

راستی خانه دل ات کجا است!؟

عاشق همسر و بچه های ات هستی پس یعنی کاشانه ات؟

گرم بازار ورفقای کارکه جواب شد محل کسب!

رفقا فامیل هرچه بادا باد پس لابد اینجا آنجا و هرجا که

بادتقدیربرد

اما من یک آقایی رامی شناسم که خانه دلش آن جاهایی

است که گل آدم رابسرشتند و به پیمانه زدند...

(درشرح احوال حضرت امام منتظر(عج) آمده که بیشتر

اوقات خود را درحرم ومجلس آل الله(علیهم السلام)

صرف می نماید و حتی به مدد طی الارض فاصله ما بین

 مراقد را گذر می نماید چنانکه خروج ازدریکی مترادف 

دخول  به آستان آن دیگری باشد)

آری او روی فرش های شما پامی گذارد

السلام علیک بجوامع السلام

لسان صدق1

درآیه79 و 80 سوره اسراء دقیق شوید:

وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا ﴿۷۹﴾

وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ 

لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا ﴿۸۰﴾

حال دردو ترجمه بیشتر نشر یافته فارسی اززنده یاد محمد مهدی-

فولادوند و ناصرمکارم شیرازی درباره آیه های مذکوربنگرید

آیه 79 با اسم مبارک محمود که ازالقاب نبی اکرم (ص) است ختم

شده و متن آن اشاره  برشب تار وگوشه نشینی ها عبادات و زهد

رسول خاتم(ص) که منجربه مقطع بعثت شد داردو درادامه اش 

اما فولادوند صدق را هرکاری ترجمه کرده ومکارم بلدی چون مکه

یا مدینه !درحالی که اندرمتون صحیح دیگرنزدمذهب حقه تشیع

ازجمله دیگرتفاسیرمشهور همین قرآن لسان صدق ازالقاب مولای

متقیان علی(ع)است و بالاترازنظراین هردو.

 البته به حسب کیفیت و کمیت قطعا  اشاره  فولادوند(ره)صحیح و

افضل تراز گفته مکارم هست ودومی صرفادرزیرمجموعه آن جا 

خوش می کند.(آمده که درهرشکل عالم خلقت واجد نشان علی(ع) است)

آیه80 درامتدادنام محمود(ص) علی بن ابیطالب(ع) را بانی بحث قرار

داده اما چرا مترجمین بدان دقت کافی را نثار نکردند؟

پاسخ اینکه: مسئله دخول به صدق(حیدرکرار) با خروج ازآن درمتن

مباحث معرفتی هم خوانی ندارد!؟

من نوعی به حقانیت :اشهدان علیا ولی الله داخل می شوم صحیح

اما خارج شدنم ازآن دیگرچه صیغه ای است؟

اینجا هست که ناصرمکارم کمی دقیق تربوده و با پیش کشیدن

مسئله اماکن مقدس صدراسلام به میدان آمده اما بازباید

پرسید:مگرنه اینکه اشاره به بکه مبارکه وادی مقدس -

موسی کلیم (ع) و...درجاهای دیگرقرآن هست پس چرا اینجا

چنین لفظ غیرواضحی را گذاشته؟ ولی درجواب پرده از حقانیت

موضوع ونقطه مرکزی مهم مطابق با باورشیعه یعنی شعائرمقدس

برداشته می شود.

خدا حتی وقت نزول این آیات نیک می دانست پس فردا ائمه-

طاهرین(علیهم السلام) بعض اولادنظرکرده آنها وجمعی  از-

 صدیقین و احرارصاحب بقعه وحرم خواهندشد چنانکه از

پیغمبران قبل (علیهم السلام) یادگار مانده پس به شیوایی و

رندی تمام  آداب نفس زیارت اهل صدق و قله فرازمندآن

 محمود وحیدر(علیهما السلام) یعنی یک روح درد و بدن را پیش

 کشیده تا هم خط باطل عیانی برتفکر غلط امثال وهابیت اندر

فعل تخریب قبور اهل حق کشیده باشد و نیزمتذکرگردد:

دخول وخروج بدین جایگاه های نورانی آداب خاص خود را

دارد که باید بامدد ازذات سبحانی و صاحب آن مرقد شریف 

من باب داشتن ولایت رعایت شوند.

اربعین

(به جهت اربعین حسینی درسال 1444قمری)

راه  صفا نمی رود مروه بی بنای تو

کرب و بلا یقین بود معنی بر منای تو

طوف حرم گزیده شد زان سبب ای امیردل

تا که  به طوق دیگران در گذرد برای تو

زمزم  جاری زمان جسته  زیر پای تو(1)

رکن و حجر یقین بود مقصد با صفای تو

کعبه اگر چهارشد ضلع و برش بدان سرا

شش جهت است بیت حق در پی ابتلای تو

جان کلام و لب حرف جمله شود فدای تو

صحن و حریم مانده از رفتن دربلای تو

(1:کنایه از اینکه چشمه زمزم جاری در

مکان اززیرپای حضرت اسماعیل(ع)

جسته ومربوط به عرض تاریخ است اما

نهضت امام حسین(ع) درطول زمان 

تشنگان حقیقت راسیراب می کند)

سروده:طلبه سعیدحریری اصل

لسان صدق1

درآیه79 و 80 سوره اسراء دقیق شوید:

وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا ﴿۷۹﴾

وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ 

لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا ﴿۸۰﴾

حال در دو ترجمه بیشتر نشر یافته فارسی از زنده یاد محمد مهدی-

فولادوند و ناصرمکارم شیرازی من باب آیه 80 بنگرید

آیه 79 با کلمه مبارک محمود که ازالقاب نبی اکرم (ص) است ختم

شده و متن آن شباهت عجیبی با عصر جاهلیت شبه جزیره که 

برشب تاری می ماند دارد و برگوشه نشینی ها عبادات و زهد

رسول خاتم(ص) منجر به مقطع بعثت شد می ماند.

اما فولادوند صدق را هرکاری ترجمه کرده و مکارم بلدی چون مکه

یا مدینه !درحالی که اندرمتون صحیح دیگر نزدمذهب حقه تشیع

ازجمله تفاسیر دگر قرآن لسان صدق از القاب مولای متقیان علی-

است و بالاتر ازنظر این هردو. البته به حسب کیفیت و کمیت قطعا

اشاره  فولادوند(ره)صحیح و افضل تر از گفته مکارم هست و دومی

صرفادر زیرمجموعه آن جا خوش می کند.(آمده که درهرشکل

عالم خلقت نام علی هست) آیه80 درامتدادنام محمود(ص) علی-

 بن ابیطالب(ع)را موضع بحث قرارداده اما چرا مترجمین بدان دقت

 کافی را نثار نکردند؟پاسخ اینکه: مسئله دخول به صدق با خروج

 ازآن درمتن مباحث معرفتی هم خوانی ندارد!؟

من نوعی به معرفت:اشهدان علیا ولی الله داخل می شوم صحیح

اما خارج شدنم ازآن دیگر چه صیغه ای است؟

اینجا هست که ناصرمکارم کمی دقیق تر بوده و با پیش کشیدن

مسئله اماکن مقدس صدراسلام به میدان آمده اما باز باید

پرسید:مگرنه اینکه اشاره به بکه مبارکه وادی مقدس -

موسی کلیم (ع) و...در جاهای دیگرقرآن هست پس چرا اینجا

چنین لفظ غیر واضحی را گذاشته؟اما درجواب پرده از حقانیت

موضوع ونقطه مرکزی مهم اندرنزدشیعه یعنی شعائربرداشته

 می شود.

خدا حتی وقت نزول این آیات نیک می دانست پس فردا ائمه-

طاهرین(علیهم السلام) بعض اولادنظرکرده آنها و جمعی  از-

 صدیقین و احرارصاحب بقعه و حرم خواهندشد چنانکه از

پیغمبران قبل (علیهم السلام) یادگار مانده پس به شیوایی و

رندی تمام  آداب نفس زیارت اهل صدق و قله فرازمندآن

 محمود و حیدر(علیهما السلام) یعنی یک روح درد و بدن را پیش

 کشیده تا هم خط باطل شدی بر تفکر غلط امثال وهابیت اندر

فعل تخریب قبور اهل حق کشیده باشد و نیز متذکرگردد:

دخول وخروج بدین جایگاه های نورانی آداب خاص خود را

دارد که باید با مدد از ذات سبحانی و صاحب آن مرقد شریف 

من باب داشتن ولایت رعایت شوند.

کعبه دل

کجا است کعبه دل؟ کربلای حسین

کز آن سواد می رسد سلای حسین

نگاه کرده و جستم برهرمنش توحید

بنا به بقاء درنهاده از همای حسین1

محیط برهمگان چون بود ولای حسین

طریق رب برو اندر رضای حسین

ملک فتاده و رو به خزلان داشت

شفا گرفت مجدد از ابتلای حسین2

ذبیح آل محمدسزد در ثنای حسین

چون از قفا زده شدسر ز پای حسین

1.همای سعادت پرنده ای درادبیات ایرانی است که افتادن

 سایه او برسرفرد نماد بهروزی وافراست

2.اشاره به ماجرای فرشته ای به نام فطرس ملک

(سروده طلبه سعیدحریری اصل.صفرالاحزان1444)

آستان امام زاده سیدحمزه(ع)تبریز

حرم آل الله(علیهم السلام) روضه ای است از رضوان الهی...

پس قدر دانسته با زیارت بهشت خود را از دنیا آغاز کنیم.